Otlar, çalı çırpılar ve kurumuş yapraklar arasında, içten içe kızışarak ilerleyen ateş, gittikçe güçlenerek yanmaya devam ediyordu. Ateş, giderek hırçınlaşıyor, alanını genişletmeye çalışıyordu. Alevler, bir yandan ağaçların bedenlerini yalarken, bir yandan da, onların yerlere eğilmiş dallarına tutunup, yükseklere ulaşmaya çabalıyorlardı. Bir zaman için direnebilen ağaçlar, sonunda kendilerini ateşin sıcak kolları arasında buluyorlardı. Her ağaç, büyük bir korku içindeydi. Sıranın kendilerine de geleceğini düşünerek, kahroluyorlardı. Çığlıklar göklere yükseliyordu: Ağlayışlar, sızlayışlar, feryatlar, inlemeler...
