Hindistan'da çöplerin arasına sıkışmış yoksul mahalleyi elit tabakadan tek bir tabela ayırıyordu: Sonsuza Dek Güzel...
Tabelanın arkasında erken yaşta büyüyen çocuklar... Dövülen, ezilen, ölen çocuklar... Diğer tarafta iştahla tüketen, yoksulların yaşamasını gereksiz bulan toplum...
"Trajik detaylar zengin bir kilim gibi işlenmiş. Yardıma muhtaç insanların gerçek hikâyeleri, okuyuculara roman detaylarıyla aktarılmış." -Los Angeles Times-
"Hindistan yaşamının etnik yapısını anlatan Mumbai'nin tehlikeli bölgelerindeki güzelliklere dikkat çeken bir başyapıt." -The Telegraph-
