Ölü ve soğuk olan bir beden değildi, yalnızca bir histi. Olanla olmayanı ayırt etmek için yok saydığımız her şeyle yüzleşmek gerek. Mutluluk bu yüzleşmeye gizlenir bazen. Hepimiz onlarca ölü biriktirdik toprağın üzerinde. Ve şarkılar söyledik onları içimizde bir yere gömerken. Gömdük. Anılara, eşyalara ve şarkılara rağmen devam ettik aynı ritmde nefes almaya. Biz nefes aldıkça yaşadı ölüler.Sizin de nefesinizle beslenen ölüleriniz var mı?
