Hayat bir matematik mi sahi, hayatı matematik yapanmı biz? Eksilen, çoğalan bölen bir paradoks. Cetvel mi olmalı doğru çizgi için, ya da cetveli doğrultan bir el mi? Hep bir araç mı lazım insana şu hayatta? Evet lazım; sen benim hayata doğru bağlanma sebebim. Ellerinle bana yön verdiğin o düz çizgiyim. Sen yoksan ben çizgi değilim, ben yoksam senin cetvelin manasız...
Bu hayatta matematik varsa; insan var, doğruluk var, pay var payda var, aşk var bölüşmek var... Biz pergelin iki ucu, uzaklaşsakta birleşiriz bir yerde. Sen benim beşinci bilinmeyen denklemim, sen bilinmeyenlerin bilineni, sen matematik, sen fizik, sen biyoloji, sen sosyoloji, sen coğrafya sen, sen... Bütün bilimlerin bilinmeyen tek gerçeğisin...
