Aslında o bir metalurji mühendisi. Mühendis olarak bir çok yerde çalışır ama mutlu değildir. İçinde onu rahatsız eden bir şeyler vardır. Ve bir gün ani bir kararla işi bırakır, yollara düşer. Bir çok olumsuzluklar yaşar. Ama her şeye rağmen ruhundaki zinciri kırmış, asıl özgürlüğüne kavuşmuştur.
Aile şiddetle karşı çıkar, fakat aldırmaz bu karşı çıkışa. Çünkü onun yapmak istediği, gerçekte hiç bir üniversitede bölümü olmasa da "Düş Mühendisliği"dir. Bu iş bazılarına gore kaldırım mühendisliği ile eşdeğer bir meslektir. Yazar içinde uzun bir sanat yolculuğudur.
Semih bulgur "Arabalı Sokak Çocuğu"nda sanat denilen bu uzun, çileli, bir o kadar da zevkli yolculukta başından geçenleri anlatırken, ülkede yaşanan bir çok olumsuzluklara da dikkat çekiyor.
