Şüphe komplekslerimizle beslendikçe, etrafımıza güve gibi koza öreriz. İçinde yaşadığımız bu koza bizden gerçek dünyayı uzaklaştırmaya başlar ve zamanla beslendikçe, kabuk daha kalınlaşır, hayal nerede başlar, gerçek nerede biter seçemeyiz. Bu karanlık odanın içinde artık şüphe dünyasının içinde yaşarız. Ta ki, bir mucize olana kadar... Yoksa...
