Ölmeden "dirilmek" olur mu? Yok olmadan "var" olmak? Kendini kaybetmeden, kendini bulup "kendine" gelebilir mi insan hiç? Parçalanmadan, kırılmadan, dağılmadan toplanabilir mi bir şey? Karışmadan ve karmaşıklaşmadan, sadeleşmenin anlamı olur muydu? Bulanmadan ve birbirine girmeden her şey, durulur mu hayat? Yanmadan, yıkılmadan ve mahvolmadan, "ben yaşadım" diyebilir mi bir can? Ve hayatında bir kez olsun "aşk"ı tatmadan, ölüp yeniden doğmuş olur mu insan? Yaşamış olur mu ki böyle bir ten? Aşk'a bulaşmadan..
Belki de hayatınıza ve geçmişte yaşananlara, yeni ve farklı bir gözle bakmanın zamanı gelmiştir, kim bilir? Tabii ki siz bilirsiniz! Siz.. Yani sen.. İçindeki, o kendine sakladığın kendin.. O bilir.. Çünkü o her şeyi bilir.. Çünkü O, seni var eden ve sen farkında olmasan da, hayatına yön veren yaratıcı.. Peki en son ne zaman yüzüne baktın içindeki kendinin? En son ne zaman kulak verdin kendine? En son ne zaman sevdin Onu? Ne zaman, Onun varlığını hissettiğini hissettirdin kendine? Uzuuun zaman oldu değil mi? Hem de çok uzun.. O kadar ki, belki de unuttun Onu.. Ama O seni unutmaz! Sen Onda olmayabilirsin ama O hep sen de.. Seninle.. Senin içinde çünkü.. Ve önünde sonunda sana kendini hatırlatacaktır O.. Yaşamadıysan eğer, bu muhteşem deneyimi yaşamayı bekle.. Çünkü o zamanını çok iyi biliyor.. Seni, senden daha iyi tanıyor! Onunla tanışmaya hazır mısın? Kendinle..
