Bütün değerlerin altüst olduğu, insanların hızla maddeleşen dünyada iyiliği ve güzelliği terk etmeye başladığı bir çağda incelikli bir öfkeyle yazıyor metinlerini Muhammed Seyfi. Ve kitabına da, insanın 'seviye'nin hem bizzat kendisi hem de sorumlusu olduğunu vurgular biçimde "Seviyesizsiniz" diyor.
Manevi değerlere sırtını dönenlerin, özellikle de genç neslin içinde bulunduğu erozyona dikkat çekiyor Muhammed Seyfi Bunu yaparken de halk hikâyelerinden, gündelik akış içerisindeki tanıklıklarından yararlanıyor. Bu yönüyle de kitaba başka bir boyut kazandırıyor.
"Seviyesizsiniz" insanın temel değerlerini yoran, yıpratan konulara değinirken, içinde kendisinin de bulunduğu genç nesle ayrı bir parantez açıyor ve bütün bir kitabın sonunda akıllarda şu soru uyanıyor: Neydik ne olduk ve nereye gidiyoruz? Sahip olduğumuz kültürel, manevi değerleri terk etmekle pek çok konuda yozlaştığımızı, böylece hayatımızı ve dünyamızı 'seviye' yoksunu bir hale soktuğumuzu vurgulayan Muhammed Seyfi, bu yozlaşmanın karşısına kendi değerleriyle birlikte, bizi biz yapan asıl unsurları da koyuyor ve çözümü de gösteriyor... Peki o çözüm nedir? Bu sorunun yanıtı da kitabı okuyunca beliriyor...
