Her dil, bünyesinde, içinde geliştiği kültür sahasının tecrübe mirasını saklar. İlâhî vahyin son halkasını oluşturan Kur'ân da, nâzil olduğu dönemin ilk muhâtaplarının dilini bir iletişim aracı olarak kullanmıştır. Bu bağlamda hitâp ve mesajlarını dilsel bir zemin üzerinden muhâtaplarına ulaştıran Kur'an'ın anlaşılması ve yorumlanmasında kullandığı dilin özelliklerine vâkıf olmak bir hayli önem arzetmektedir. Birçok dilde olduğu gibi Arap dilinin de kendisine has birtakım dilsel olguları var olup, geçmişte ve günümüzde araştırmacıları sözkonusu konuları incelemeye sevketmiştir. Bu bağlamda Arap dilinin diğer dillerden farklı kendine has olan dilsel olgularından bir tanesi de ezdâd olgusudur. Bir lafzın iki zıt anlama delâlet etmesi anlamına gelen ezdâd, Arap dilinde bariz bir şekilde yer alarak yansımaları Kur'an'a kadar uzanmış, bu çerçevede konuyla ilgili birçok amelî ve nazarî araştırma yapılmıştır.
