"Eylül evet. Eylüldeyiz şimdi. Ayın da on biri." Son bir çabayla başını çevirip gözlerini açarak Salih'e bakan Süleyman, sanki son cümlesinin olduğu bilinciyle; "Biz yaşadık mı Salih? Dedi tek tek sözcükleri heceleyerek.
Gözlerinin son kez buluşmasında haykırarak yanıtladı Salih, Süleyman'ın artık kendisini duyamadığını anlamadan. "Yaşadık elbette dostum. Elbette yaşadık biz. Ve yaşıyoruz ve yaşayacağız. Hem de her zaman onurumuzla."
Artık ne Süleyman'ın sorduklarının bir anlamı vardı ne de Salih'in yanıtlarının.
Son kez, bir askeri cemsenin kasasında, Süleyman'ın grileşen yüzüne bakarken yineledi Salih.
"Yaşayacağız dostum. Yaşayacağız hep. Bedenlerimiz bizi terk etse de!"
