Aile soyağacının insanları yaprak gibidirler, pıtrak verir, yeşillenir, solar ve kururlar. Kimini yel savurur uzak topraklara, kimi ağacının dibine düşer. Kimi de nazlı nazenin uçuşur ve konar omzunuza ya da okşar yüzünüzü sonra süzülür kalır avucunuzda.
Sakın ola bırakmayın o yaprağı, usulca alın ışığa tutun. Bakın neler anlatıyor size bir zamanlar meltem esintisinde özgürce salınan dalındaki günlerinden. Ben can kulağıyla dinledim ve bu kitabı yazdım.
