İnsanlar niye bazen uzun süredir tanıdığı kişilerle sırrını paylaşmaz da yeni tanıdığı biriyle paylaşır Petrus biliyor musun? Ona daha rahat açılabildiğinden değil. Eskilerden o kadar hüsrana uğramışlar dır ki yeni bir sayfa açmak isterler. "İşte bu!" derler; "Bu kişi farklı, bu benim sırrımı tutacak, bu ötekiler gibi başkalarına anlatmayacak. Bak ben sana o kadar güveniyorum ki, sana hemen sırrımı verdim, gör bak sen benim için ne kadar değerlisin." mesajını vermek için onlara açılırlar. Ama kısır bir döngüdür bu oyun, o kişi de seni hüsrana uğratır, ondan sonraki de, ondan sonraki de. Ve sen her defasında bir daha inanmak istersin çünkü birine güvenmek zorundasın. Sonu yoktur, Sisyphos´un öyküsü gibi...
