Bu yorgan Bu yorgun yorgan altında rûhum Bir duha bulmak için çırpınıyor Varlık sancısı çekmeye yatıyorum Bu sensizlik Bu fırtına Bu tûfan Yüzümü yırtıyor Bir kelebek kanadında yaşıyorum Gördüğüm hep rûyâ Tavşan düşünde arıyorum kendimi Yaşamak sevdasına karalanan ben Arif oğlu âdem Sıla salâsına mecbûrum Alıp başımı gelemem Bâri mutahhar bir toprak bulup Bir ikindi vakti Uzanıp yaygısına gözlerimin Kulaklarıma yaslanıp öleyim
