Nilüfer Altunkaya, Sevgili Yalnızlık'ta bir araya getirdiği öykülerinde gerçekçi bir tutumla toplumumuzu gözlemliyor. Aşınmış akrabalık ilişkileri, eski dostluklara özlem, siyasi baskı dönemlerinin bıraktığı yaralayıcı hatıralar... Altunkaya, sistemin açmazlarının farkına varmış olmanın kişide nasıl bir bunaltıya dönüştüğünü yalın bir dille anlatıyor. Ama bu öyküler her şeye rağmen, okurda umutsuzluk hissi de yaratmıyor; Altunkaya, doğayı ve çocukluk arkadaşlıklarını işaret ediyor okuruna. Belki her şeye çocukça bir hevesle yeniden başlamak tek çözümdür...
