Yaklaştım yanına. Sesiyle büyüler gibi arkadaşına hararetli hararetli bir şeyler anlatıyordu. O kadar etkileyici gözleri vardı ki, sanki gökyüzünü gözlerine indirmiş, ona her baktığımda içimden birşeylerin kalbime aktığını hissediyordum. Onun yanına gidiyordum ama heyecandan konuşamıyordum. Aşk bu olsa gerek; gözlerine baktığın zaman bir kelimeyi bin dakikada söyleyememekti. O yokken, ona söylemek istediklerimi kendi kendime tekrarlardım. Gökyüzüne bakarak '' seni gökyüzünden daha çok seviyorum '' diye haykırırdım. Ama karşısında bir merhabayı bile söyleyemiyordum. Onu gördüğünde; kaburgalarının altına kalbinin sığmaması ve nefesinin boğazında kalmasıydı galiba aşk. Aşk, sözlerin susması, gözlerin konuşmasıydı ve ben, onu her gördüğümde kelimeleri yutup gözlerimi dile getirirdim. Gözlerim dile gelirdi de acaba o gözlerimi duyabilir miydi?
Detay Bilgileri |
Dil
|
Türkçe
|
Basım Tarihi
|
2014
|
Yazar
|
Gökhan Babacan
|
Sayfa Sayısı
|
153
|
Kağıt
|
2. Hamur Kağıt
|
Kapak
|
Karton
|
Basım Yeri
|
Ankara
|
Baskı Sayısı
|
1
|
Ebatlar (YxG)
|
13.5x20 cm
|
Isbn No
|
9786053244189
|