Yaklaştım yanına. Sesiyle büyüler gibi arkadaşına hararetli hararetli bir şeyler anlatıyordu. O kadar etkileyici gözleri vardı ki, sanki gökyüzünü gözlerine indirmiş, ona her baktığımda içimden birşeylerin kalbime aktığını hissediyordum. Onun yanına gidiyordum ama heyecandan konuşamıyordum. Aşk bu olsa gerek; gözlerine baktığın zaman bir kelimeyi bin dakikada söyleyememekti. O yokken, ona söylemek istediklerimi kendi kendime tekrarlardım. Gökyüzüne bakarak '' seni gökyüzünden daha çok seviyorum '' diye haykırırdım. Ama karşısında bir merhabayı bile söyleyemiyordum. Onu gördüğünde; kaburgalarının altına kalbinin sığmaması ve nefesinin boğazında kalmasıydı galiba aşk. Aşk, sözlerin susması, gözlerin konuşmasıydı ve ben, onu her gördüğümde kelimeleri yutup gözlerimi dile getirirdim. Gözlerim dile gelirdi de acaba o gözlerimi duyabilir miydi?
| Detay Bilgileri |
| Dil | Türkçe |
| Basım Tarihi | 2014 |
| Yazar | Gökhan Babacan |
| Sayfa Sayısı | 153 |
| Kağıt | 2. Hamur Kağıt |
| Kapak | Karton |
| Basım Yeri | Ankara |
| Baskı Sayısı | 1 |
| Ebatlar (YxG) | 13.5x20 cm |
| Isbn No | 9786053244189 |
