Yanılmıyorsam bu şekilde yaşamakla bir vahye tanık oldum. Hayatın farkına varıp insan acziyetinin üzerine bastım. Şimdi durduğum nokta pek çoğunluğun aşması gereken imtihandır. Çoğunluk için çıkmazdır. Ey insan! Sana küllerinden sesleniyorum. Ben tünelin sonunda seni bekliyorum. Ben tuzlu sudan tatlı suya karıştım, denizleri aşıp okyanusa vardım. Şimdi dibini görmediğim derinlikte seni bulmak istiyorum. Nedir bu akış yönün, dur insan toparlan yutacak an seni. Niye böyle tecelli ediyorsun insan, neden vazgeçtin kendinden? Aciz bedenim hariç bütün ufuklar perişan. Biz bir kudrete mazharız insan. Biz bütün güçlerin ötesinde bir gücün bu dünyadaki yansımasıyız. Ben taşıyabiliyorsam bu gücü, sen halâ neyin altında eziliyorsun insan? Ben bütün karanlıkları boyun eğmekle kutsal, başkaldırmakla aydınlık kıldım. Sahip olduğun ikbalin farkına var. Sana bütün erdemini seni ezerek kazandırıyorum.
Şimdi rica ediyorum mazhar olduğumuz sırra gönül ver. Bu öğüdüm, bu silsile seni elem ve kederden kurtaracak tek çıkar yol. Çiğne insan kendini, çiğnemelerine de izin ver. Savaş insan. İçinde düştüğün yolla savaş. Yenil, yine yenil ve daha iyi yenil. İzin ver insan. Cümle alemin sana karşı yürümesine izin ver. Pay biç insan. Çıkardığın sonuçlardan kendine pay biç. Bak insan, şuna dikkat et. Şimdi bu yolda, belirlediğim güzergahta senin payın var. Gözyaşı yahut tebessüm ol. Ne olursan ol mutluluktan ol insan. Dingin ol. Durgun ol. Küçük ama işe yarayan ol. Ey insan ben ezildim. Ben çok yenildim. Çok hüsrana uğradım. Ve seni çok aradım. Belirdin insan buna sevin. Ben ve benim gibilerine yaşattıklarınla içimizde belirdin. Şimdi insanım, görünürdeki tüm yetersizliklerimle sadece insanım insan. İlla bir devinim olacaksan özüne dön insan! Seni sadece kendimde değil başkalarında da yaşatmak için, kendi içimde değil yurdumun dört bir tarafında yaşatıp gönül bağı kurmak için, ey insan varlığınla dünyaya nizam vermek için sen her yerde ve herkeste yaşa! Açığa çık. Dünyanın sana ihtiyacı var. Ne olursan ol, kim olursan ol, koskoca evrende sadece bir yıldızsın insan. Dünya seninle aydınlık, yokluğunda karanlık. Bu yüzden önemse kendini. Değer bil, değer ver ve daha iyi parla!
| Detay Bilgileri |
|
Dil
|
Türkçe
|
|
Basım Tarihi
|
2013
|
|
Yazar
|
Can Ahmet Vural
|
|
Sayfa Sayısı
|
286
|
|
Kağıt
|
2. Hamur Kağıt
|
|
Kapak
|
Karton
|
|
Basım Yeri
|
İstanbul
|
|
Baskı Sayısı
|
1
|
|
Ebatlar (YxG)
|
14x20 cm
|
|
Isbn No
|
9786055048303
|
|
Alt Lejant
|
İstikamet İnsanlık
|
