Her yazdığım kitap, seninle geçen günlerimin hatıra defteri. Ve ben o sayfalara aylardır bakıyorum, seninle beni görüyorum da, bir türlü bizi göremiyorum...
Diyorlar ki, Tanrıya bile görmeden seviyoruz, bir insanı neden görmeden de sevemeyelim! Onca sene yanımdayken kıymet bilip de yanımda kalmanı beceremeyen ben, şimdi sensiz seni sevmeyi başarabilirim belki. Her gece başını yastığına koyduğunda, elin telefona gittiğinde ve beni her düşündüğünde bil ki senden asla vazgeçmedi bu serseri, hala sana aşık; hem de ilk günkü gibi.
Ve unutma; gözyaşlarım, yazdığım kitapların sayfalarında gizli. Ve sen unutma bu çukur çeneliyi, her daim seni seven, senden başkasını yar bilmeyenini...
Her yazdığım kitap seninle geçen günlerimin hatıra defteri, işte bu da onlardan biri.
