Bir demiryolu işçisinin oğlu olan Pablo Neruda, 20. yüzyılı "büyük yaşamış" şairlerden. Şiir, diplomatlık ve toplumsal savaşım, onun yaşamının üç büyük uğraşı. Hem sürgünler yaşamış, hem de ülkesi Şili'nin Paris büyükelçiliğine kadar yükselmiş bir ozan. Yirmi Aşk Şiiri, Umutsuz Bir Şarkı, Yeryüzünde Konaklama, Yürekteki İspanya, Evrensel Şarkı ve Macchu Picchu Dorukları gibi yapıtlarıyla 1971 Nobel Edebiyat Ödülü'ne değer görülen Neruda, çağımızın en saygın ozanlarından biri. 1958'de yayınlanan Kuruntular Kitabı ise, bir anlamda, Neruda'nın "güz dönemi"nin başyapıtı. Şairin melankolik-ironik ruh yapısının aynası; "şiirle düşünme"nin olağanüstü bir örneği. Onca sürgünün, onca yurt özleminin ardından ülkesine dönen Neruda'nın, yurdunu, yurdunun denizini, toprağını, halkını yeniden keşfedişinin lirik bir öyküsü. Kuruntular Kitabı, Neruda'nın belki de en kişisel yapıtı.
