Hepimiz yazı severdik. Yaz bizim için oyun demekti, eğlenme demekti, yüzmek, gezip-tozmak demekti. Ama köyümüzde tuhaf biri vardı ki o, okul zamanını sevdiğini söylerdi. Arada bir görüşürdük, oldukça sessiz ve ölçülüydü. Bu görünüşüne bakarak ona 'korkak' damgasını vurmuştuk. Biz grup olarak gezerdik, o ise hep yalnızdı. Bizim havamız bir başkaydı. Nerede olursak olalım mutlaka varlığımız oraya hakimdi. En büyük güç bizdik. Köyün bütün çocukları bize hayranlıkla biraz da korkarak bakardı.
