Irmakla evin arası bir cümle kadar: "Ölüm uçucu bir şey, ben uçucuyum" dediğinde, beygirlerin güçlü böğürleri, sağlam adımlarıyla onu eve atmaları da bu cümle kadar: Eve atıldı kız. Kara yüzlü çocukların haykırışı gecenin boşluğunda yankılandı. Sanki yalnız bir rüyanın içinde koşuyor, koşuyor, sonunda öyle yoruluyor ve dermanı öyle kesiliyor ki o zaman durup nerede olduğuna bakınca çıplak kalabalığı fark ediyor...
--acvvnte.png)
