Saygın Ersin, Türk edebiyatında pek de denenmemiş bir türü deniyor. Ersin, gizemci roman türünde yazdığı Zülfikarın Hükmü ve Erbain Fırtınası kitaplarının ardından Emekli Polisler Lokali'nde polisiye hikaye türünün çarpıcı örneklerini sunuyor. Polisiye hikayelerinde yalın ve sürükleyici üslubu kadar tekniğiyle de dikkat çekiyor. Emekli Polisler Lokali edebiyatımzda polisiye türüne yeni bir soluk, yeni bir kanal, yeni bir ses getiriyor.
On iki emekli polis, iki polisiye hikaye...
Narkotik dedektiflerinden Emin Bey, -namı "Şeytan" - bir uyuşturucu baronunu yakalayayım derken az daha mesleğinden oluyormul... Hüsrec Bey emniyet müdürlüğüne kadar yükselmiş. İçişleri Bakanlığı'nda emekliliğini beklerken karşısına çıkan soygun vakasında yakaladığı ipin ucu memleket sınırlarının ötesine uzanıyormul... Ahlak Masası'nın "kallavi" komiseri Bekir Bey ise bir garip adam kaçırma olayının ortasında bulmuş kendisini... Lokal'in en geç emeklisin Hakan Bey, silahlı soygun olayının peşinden, Anadolu'nun ücra bir köyüne kadar gitmiş. Öyle şeyler görmüş ki, "İster inan, ister inanma" diye anlatıyor hikayesini... Kaçakçılık'tan Selim Bey, Türkiye'deki organ tüccarlarının üzerine ilk giden polislerdenmiş. Cinayet Masası'nın tecrübeli dedektifi Mustafa Bey, mesleğinin son demlerine bir dizi cinayetle karşılaşmış. Bu yaşlı kurt bile manyak bir katilin etrafta dolaştığına az daha inanıyormuş...
Sözün özü; Emekli Polisler Lokali'nde herkes kendi macerasının kahramanıymış...
