Biraz önce Carol, kasabayı gezdirdi bana. Şimdi evdeyim. Yolculuk beklediğim kadar yorucu geçmedi. Uçaktan indiğimde, tam 24 saat uyumamış olmama karşın, üç saatlik St. Paul-Lakefield yolunun yalnızca bir buçuk saatini uyuyarak geçirdim.
Hava alanına indiğimde, onlar beni buldular. Onlar... Yaklaşık iki ay, evlerinde beni konuk edecek Amerikalı ailem: VVilsonlar... Sarı saçlı, yeşil gözlü, tombulca bir kadın yanıma yaklaşarak, "Rinan!" dedi ve beni kucaklayıverdi. Bu, Carol olmalıydı. Tam arkasında Mr.VVilson ve Jay, gülerek bana bakıyorlardı. Ellerinde mor yaldızlı, üzerinde "Hi Renan" yazan, kalp şeklinde kocaman bir balon vardı. Ailenin diğer oğlu Dean, kampta olduğu için beni karşılamaya gelememişti. İki gün sonra o da bizlere katılacaktı.
