Her derin düşünür, anlaşılmamaktan çok, anlaşılmaktan korkar. Anlaşılmamak, belki boş gururunu yaralar, oysa anlaşılmak, yüreğini; şöyle diyen duygudaşlığını: "Ah! Niçin benimki gibi bir zorluğu istersiniz?"
Derin acıların insanı mutlu olduğunda kendini ele verir. Sanki kıskançlıktan ezip çiğnemek, boğmak ister gibi bir mutluluğu yakalama yolu vardır.
