Mine, yeşil gözlü, sarı saçlı güzel bir kızdı. Atak, girişken ve becerikliydi. Arkadaşlarınca seviliyor ve aranıyordu.
Kitap okumayı çok seviyor, çok güzel konuşuyordu. Çok güzel yazıyordu.
Mine'nin okumaya karşı ilgisi küçükken başlamıştı. Annesi her gece yatmadan önce ona, masallar, öyküler, şiirler okuyor. Annesi dinliyor onu. Annesi de, Mine de mutlu oluyor...
Yazarına direnen öykü olur mu? Bizce tüm öyküler yazarına direniyor. Öykü, yazarın bilincinden süzülüyor ve akıp kağıdın üzerinde somutlaşıyor. Bu süreçte yaratıcı beyin ile yaratılan öykü hep birbirine direnmez mi?
