Kafasının içerisinde yalnız olmanın nasıl bir şey olduğunu bilmiyordu ve hatırlamakla ilgili sorunları vardı. Bir kez doğmuş ancak defalarca öldürülmüştü. Bir hayat; oyun üzerine oyun, kurgu üzerine kurgu ile devam ederken, bir rüya onu derin kuyusundan çekip aldı.
Her ihtimalle kötü sonla bitecek bir filmi izlemek gibi... Rüya nerede başlamış, gerçek nerede bitmişti? Cevabı olmayan bir çok sorunun peşinden koşar adım ilerlemekten yorulduğunda, hayallerle gerçek arasındaki ince çizginin göz kapaklarının ağırlığı kadar olduğunu fark etti. Tek kurtuluş, hatırlamaktan geçiyordu... O, Pusat Karatepe! Hatıralarının kerahet vaktinde uykuya dalan bir adamın hikayesi...
