"Büyük sevgilerin gölgesinde başlayıp ilk hayat cümlesine. Bitirirken büyük bitirmeliyiz cümlemizi. Fırtınalar kopunca içimizde, taneleri başka topraklara serperek, çoğalarak esmeli o rüzgâr. Dinginliğe, huzura erince, kolunu kanadını açmalı yaralıya, hırçına. Bir duygu gelip durakalmışsa gönülde, bir sebeple gelmiştir. Bu bir alışveriş vaktidir. Pazar kurulmuştur bir kere. İyi hesap etmek gerek, ne verilir, ne alınır. O duygu hakkını almadan gitmesin aman. Kırık bir kalbi gören her kalp, teselli borçlanır ona. Alacağı vardır dostlardan.
Bir cümle kurup gitmenin ötesinde bir şeyler var. Doğru soruyu sormak ve doğru cevabı bulup ona göre yol almak. Önemli kelimenin altını çizmek, öncelik haklarını adil dağıtmak ve tam vaktinde noktayı koymak gibi bir şeyler var. İlk nefesi görenler için, son nefes yoktur aslında. Bir an bile hayatı tadanlar için, ölüm bile küçük bir tepeyi aşmak olarak kalır. Bir virgülden ibaret kalır. Aslında hayat, noktası olmayan bir cümle bana, daha doğrusu bitti sandığım anda, üç nokta yan yana."
