Hazırol kalbim Türküsünü söylemeye Derin yara almış Bir umudun (1971)
Metin Demirtaş'ın şiirini tanımlamak ya da özetlemek için birden çok tanıma gerek duyuyor insan. Bir yanıyla 'tapuları yok, düşleri çok insanların türküleri'dir onlar. Başka bir yanıyla 'hançer gibi lirikler' diyesim geliyor: Ey halk/ Ey sağır ve büyük okyanus/ İşte yine yaralı/ Yine yalnızdır oğulların/ Bas bağrına. -Mehmet Bayrak-
Yaşayan da özlenir Ölen de... İki hasretin derinliği Kimine aynı gibi gelir
Birinde, İr gün, Bir daha, Kucaklaşabilme umuduna ilişkin Umarsız, İnce bir sızı gizlidir. (1996)
Yüksek sesli bir şiir değil Metin Demirtaş'ın peşinden gittiği. Sanki şiir söylemek gibi bir iddiası yok... Gündelik konuşma dili yalınlığında dizeleri. Kalabalık bir parkta kendi köşesine çekilmiş, elinde dünyadan haberler taşıyan gazetesi, cebinde şiir kitabı, yalnız bir adam görüntüsü içinde, masasına konan Akdeniz kuşlarını ürkütmekten korkar gibi, adeta mırıldanıyor şiirini. -Necati Güngör-
