O saatlerde "Tokgöz Bakkal" Kir Bodos Yuvanopulos'un önünden geçerseniz kepenklerin arasından sızan zayıf bir ışık görürsünüz. İçeriden mırıldanır gibi söylenen bir ilahinin nağmeleri gelir kulaklarınıza. Bu ilahiler Rumca ayinlerin besteleri üzerine Türkçe söylenir. Kir Bodos Yuvanopulos bu saatlerde Allah'a memnuniyetlerini sunar. "Göklerdeki Babamız"ı söyler, bazen de bir ayinin tamamını söyler mırıldanarak.
Dükkanın üstündeki odada, genç bir kadın çocuğuna ninni söyler. Çocuk uyumaz, annesi baştan başlar, çocuk ağlar, annesi döver, babası bağırır ve küfreder. Bu, pazarcı Ahmet'in ailesinin gündelik hayatının son perdesidir. Çocuk uyuduğunda onlar da ışığı söndürüp yatacaklardır. Ahmet'in sırtı sebze dolu küfeleri taşımaktan sızlar. Kadın memelerini küçüğün ağzına uzatır. Ama... ekmek ve fasülye ne kadar süt yapar ki...
