Hiç kimse iyi baba olarak doğmaz. İyi baba olmak sabır, sevgi, araştırma ve bilgi işidir. Bir erkek için, duygusal yönden alacağı hiçbir ödül, çocuklarının doğdukları andan, yaşamı kendi başlarına yüklenecekleri çağa kadar, onları gereğince yetiştirebilmek kadar doyurucu olamaz .Çocuğun kişilik gelişiminde yeri doldurulamaz olan babayı yıllarca "eve ekmek getiren adam" olarak gördük. Ama toplum ve aile yapısındaki değişimler,özellikle kadınların sosyal hayatta daha fazla yer alması, kadın ve erkeğin ebeveynlik rollerinde değişikliklere neden oldu. Bu bakımdan günümüzde babaya daha fazla iş düşmektedir. Araştırmalar babalarından ilgi ve sevgi gören çocukların daha sosyal olduklarını, arkadaşlarıyla sağlıklı ilişkiler kurabildiklerini, liderlik özellikleri taşıdıklarını, uyumlu ve mutlu olduklarını göstermektedir.
Bu çalışmadaki amacımız babaları eleştirmek değil, ailedeki rollerini hatırlatmak ve çocuk eğitimi konusunda babalara yardımcı olmaktır. Kitabımızı okuyan babalar, çocuklarına zaman ayırır, onlara sevgilerini gösterir, koruyucu güçleriyle arkalarında olduklarını hissettirir, böylece annelerin yükünü, özellikle çalışan annelerin yükünü paylaşırlarsa biz de amacımıza ulaşacağız ve bundan mutluluk duyacağız.
