Baltalı birisi gelip eteklerimde durdu. Başını yukarılara kaldırdı. Doruğumu göremedi. Yeni bir güne açılan gözlerimi kırpıştırarak gülümsedim. Benim gülümsemem; yapraklarımla türkü söylemekti. Bu kez işi tatlıya bağlamak istedim:
Hoş geldin güzel insan, Seni severim insan.
Onun aldırdığı yoktu ama.
"Hey, bu kavak en uygunu," diye arkadaşlarına bağırmasın mı!..
