Sanatın, güzel-çirkin karşıtlığını aşıp, dünyaya ve insana yöneldiği, bir değerler çokluğunu gerçekleştiren bir eylem olarak görüldüğü çağda, özne merkezli psikolojik yaklaşımın estetik bilimi için yetersiz kalacağı açıktır. Etik alandaki fenomenolojik çalışmalar, iyi kötü değer yargıları karşıtlığını aşarak değerler çokluğuna dayanan, içerikli değer etiğinin kurulmasını sağlamıştı. Bunun gibi estetik alandaki fenomenolojik araştırmalarla da değerlere dayanan bir estetik kurulmalıydı. Estetik, temelini sanat yapıtının kendisinde, sanat nesnesinde bulan değerlerin bir bilimi olacaktır. İşte bu kitap, estetik bilimin ayrı bir bilim dalı olarak kurulma çabalarının başladığı 19. yüzyılın ikinci yarısından başlayarak, estetiğe ve sanat görüşlerine yerleşmiş olan türlü sanat dışı tutumları göstermek ve sanat nesnesine yönelik bir değerler estetiğine giden yolları açmak istiyor.
Ayrıca kitapta, sanat yapıtı karşısındaki yanlış tutumları, yanlış estetik görüşleri çözümleyerek, kişiyi sanat yapıtının kendisine götürecek yollar gösteriliyor. Sanat yaşamında insanın, kendi ruhsal çıkmazı ve kısırdöngüden kurtularak varoluşuna dokunan, onu sarsan ve mutlu kılan sanat değerlerine açılması araştırılıyor. Sanat değerlerini sanat yapıtında gören, sanat yapıtındaki değerleri fenomenolojik yöntemle çözümleyen ontolojik bir estetiğin temelleri anlatılıyor.
