Mavi Ayıcık çok sevimliydi. Simsiyah kömür gibi gözleri, pembe pembe yanakları, kırmızı papyonu vardı. Pırıl pırıl tüyleri de mis gibi kokardı.
Mavi Ayıcık Pelin'in en iyi arkadaşıydı. Babası Pelin'e 1. yaş gününde hediye etmişti. O günden beri de birbirlerinden hiç ayrılmamışlardı.
Pelin artık büyümüş ve okula başlamıştı. Maviş, Pelin okula gittiğinde onu çok özlüyordu.
Yine o sabah Pelin, Maviş ve diğer oyuncaklarla vedalaşarak okula gitti. Oyuncaklar da kendi aralarında oyuna daldılar. Birden Pembe Tavşan heyecanla, "Aaaaa arkadaşlar baksanıza burada kocaman bir hediye paketi var" diye bağırdı.
